Арбадағы бишілердің айтар арызы көп

Оларды тағдыр арбаға таңып қойған. Орындары­нан тұрып, жерге қадам басу – мұң. Сонда да мо­йы­майды. Қатал тағды­ры­ның жүзіне күлімсірей қарайды. Олар өнерлі. Және мүм­кіндіктері шексіз. Сызылтып ән де салады, мың құбылып би де билейді. Аяқ-қол­дары сау адам­дар­дың көме­гіне мұқтаж болып, қайы­рым­дылы­ғын сезіне алмаса да, қажы­майды. Қайра­тына мінеді. «Мүге­дек әлемі» қоғам­дық қоры­ның мүше­лері Асы­лай Ақ­бер­генова мен Рус­лан Айт­баев­тарды бүгін­де атырау­лықтар «арба­дағы биші­лер» деп атай­ды. Облыс­та өтетін түрлі шаралар­да көрер­мендердің көзайымына айналып жүрген «арбадағы бишілер» жақында тағы да жүлделі болды.

Жалғыз арба жарылқамай тұр
«Данила Давыдов, Асылай Ақбер­генова, Руслан Айтбаевтар өнер­ле­рі­мен талайды тәнті қылып келеді. Биге бейімделген әмбебап арба – олар үшін баға жетпес байлық. Биыл «Қазақ­стан­дық мүгедектер конфеде­ра­ция­сы» қоғамдық бірлестігі біз­дің бөлім­шеге осындай бір арбаны сыйға тартты. Бұл бишілерімізді жігер­лен­дір­генімен, бір ғана арба сұра­нысы­мызды қанағат­тандыра алмай отыр», – дейді Атырау­дағы «Мүгедек әлемі» қоғамдық бір­лестігінің төрайымы Күл­баршын Нұр­жігітова. Күлбаршын ханым­ның бұл сөзін өздігінен жүре ал­майтын мүге­дектер арасында спорттық балдық биден өткен республикалық байқауда өткен жылы «Эмоционалды жұп» ата­ғын жеңіп алған биші Руслан Айтбаев та қуаттайды. «Биге арналған спорттық арбалар біздің байқауларға дұрыс дайындалуымыз үшін өте қажет. Әзірге бары бір арба, сондықтан бірінші жұп дайындалып болғанша, екінші жұптың күте тұруына тура келеді. Тағы бір мәселе қажетті дәрі-дәрмектерді алуға мүгедектерге жеңілдік бар деп жата­­ды. Бірақ өз басым соның қызы­ғын көр­ген жоқпын. Мемлекеттік жәр­демақы­лар­ды уақытында алып тұрға­ным­мен, ол ақша дәрі-дәрмектен артылмайды», – дейді ол. Жүлдегерлер қата­рында атыраулық болып аттары аталса да, туған жерлерінен титтей де қам­қорлық көрмей отырған «арбада­ғы биші­лерді» «Байкеновтер» балет сту­дия­сының өнерпаз­дары Назерке Файзуллина мен Нұрлан Жалғасбаев­тар қолдап келеді. Жаттық­тырушы-хорео­граф Гүлсина Бай­кено­ваның айтуынша, арнайы құрал-жаб­дықтармен қам­тылған зал­дың жоқтығы мен арба­лардың жетіспеушілігі биші­лердің ынта-жігерін жасытып тұр­мағанға ұқсай­ды. «Мүгедек­тердің би өнеріне деген қызығушылығы жоғары, – дейді Гүлси­на Байкенова. – Дайындық кезінде «біз де билесек бола ма?» деп келетіндер көп, бірақ олардың бәріне бірдей би үйретуге құлқымыз болға­нымен, мүмкіндігіміз жоқ, дайындық жасап жүрген залымыз тар әрі билейтін арба да жетіспейді».
Қаржының жоқтығы қолбайлау...
«Жағдайымыздың, қаржымыздың жоқтығына қарамастан, біздің бишіле­рімізді жетелеп жүрген Гүлсина Бай­кеноваға айтар алғысымыз шексіз», – дейді Күлбаршын Нұржігітова. Алғыс айтарлық жөні де бар, күні кеше ғана Қостанайда мүмкіндіктері шектеулі жандар арасында арбада отырып билеуден өткен байқаудан Асылай Ақ­бергенова мен Нұрлан Жалғасбаев­тардың жұбы «Веналық вальс» бойынша бірінші жүлдені иемденіп келді. Еліміздің бес облысынан үміткерлер қатысқан бұл байқауда 27 жұп бақ сынапты. Нәтижесі – міне. Біздің бишілер  — үздіктер сапында. Бірақ бұл байқауға бару атыраулық өнерпаздар үшін тағы да оңайға соқпапты. Қостанайға кон­курсқа бару үшін қаржылай көмек сұраған «Мүгедек әлемі» қоғамдық бірлестігінің төрайымы К.Нұржігітова Облыстық туризм және спорт басқар­масынан бір ай бойы жауап ала алмай сандалғанын айтады. Күлбаршын апай ақыры ел аралап жүріп, «ККТС» ком­паниясының қаржылай қолдауына қол жеткізген. «Қалай болған күнде де, бұл байқау біздің жігерімізді жаныды, шабытымызды оятты, – дейді биші Асылай Ақбергенова. – Жүлде­герлердің есімі аталғанда, қатты тол­қыдым. Барлық көрген қиындықтарым ұмытылып кеткендей болды». Қымбат көйлек тіктіруге демеуші таба алма­ғандықтан, сахналық костюмін өз қо­лымен тіккен Асылайдың өнері қос­танайлық көрерменнің таңдайын қақ­ты­рыпты. Енді Асылай мен Нұрланның жұбы Ресейдің Санкт-Петербург қала­сында өтетін халықаралық чемпио­натқа дайындық жасау үстінде. Қазақ елінің бір қаласынан екінші қаласына жету үшін қаражат таба алмай қинал­ған «арбадағы бишілердің» алдағы тағдыры беймәлім. Бізге мәлімі – олар қамқорлықты қажет етеді.