Екібастұзда мүсіндер көбейді
Елу жылдан астам тарихы бар Екібастұз жылдан-жылға көркейіп, қанат жайып келеді. Кейінгі кезде кеншілер шаһарының келбетін келтіру үшін түрлі материалдардан жасалған мүсіндер (шағын формалар) орнату да тамаша дәстүрге айналған.
Әуезов көшесінің бойына орнатылған мүсіндер ансамблі – осының айғағы. Әйтсе де, кейде қала көшелеріне мүсіндерді орнатуда талғампаздыққа, сәйкессіздікке де жол беріп алатын сияқтымыз. Мәселен, «Уақ» сауда үйінің маңындағы көгалда жалғыз тұрған аққудың темірден соғылған мүсіні бар. Және өзі көзге түспейтін қалтарыста тұр. Жақында қала көркін келтіреді деген мүсіндер қатары тағы бір тың дүниемен толықты. Ол – Беркімбаев және Әуезов көшелерінің қиылысындағы «Домбыра» мүсіні. Айтары жоқ, әп-әдемі! Жұртшылық қасына барып суретке түсіп, қызықтап та жүр. Домбыраның екі жағына гүл де егіліпті. Өкінішке қарай, мүсін ыңғайсыздау жерге қойылған. Жолға тым жақын. Әрі шошайып жалғыз тұрысы да жарасыңқырамайды. Егер бір кеңдеу жерге орнатылып, жанына демалып отыратын орындықтар қойылса, нұр үстіне нұр болар еді. Айта кетерлігі, «Домбыра» жергілікті кәсіпкер Руслан Жүнісовтің қала күніне арнайы әзірлеген сыйлығы екен. Мүсіннің авторы – Гаман Сагиденов.
Иә, қалай болғанда да, Екібастұзда қазақтың табиғатына жақын мұндай дүниелердің көбейгені – қуанарлық іс. Мұндай дүниелердің кенді қаланың мәдениетін арттыра түсері сөзсіз.
Дәурен Сағидоллаұлы, қала тұрғыны:
– Қазақта «аққу жалғыз ұшпайды» деген ұғым бар ғой. Көшедегі жалғыз аққуды көргенде, есіме сол сөз түседі. Адам жанына ләззат сыйлап, белгілі бір мағынаға ие болмағаннан кейін, кез келген затты ойға келген жерге жапсырып керегі не?
Рауза Шәкен, қала тұрғыны:
– «Домбыра» мүсінінің қала ортасынан ойып тұрып орын алғаны маған ұнады. Бірақ домбыраға кей жерлері ұқсамайды. Шанағы қысқалау жасалған сияқты. Жалпы, әр нәрседе жарасымдылық болуы керек қой. Тағы бір айтқым келетіні, біздің қаланың орталығында темірден жасалған ағаш бар. Жұрт соған да шүберек байлап, бір «әулие ағашқа» айналдырып алыпты. Бұл тіпті орынсыз ғой.
