Ислам суррогаттыққа қалай қарайды?

Қолдан ұрықтандыруға қатысты дініміздің үкімін айтпас бұрын қолдан ұрықтандырудың не екендігі жайлы оқырманға қысқаша түсіндірме бере кетейік.

«Қолдан ұрықтандыру» – табиғи жолмен өздігінен ұрықтана алмаған жағдайда, әйел жұмыртқа клеткалары мен еркек ұрық клеткасын сыртқы ортада арнайы медициналық түтікшелер көмегімен біріктіріп ұрықтандыру тәсілі. Ұрықтандырылған бұл зигота¨ артынша әйел жатырына салынады.

Бұл тәсіл XXғасырдың алғашқы жартысында ең әуелі жан-жануарларда қолданыла бастады. Бір ғана еркек малдың ұрығымен мыңдаған ұрғашы малдар қолдан шағылыстырылды. Бұл ғылыми жаңалық мал шаруашылығына айтарлықтай экономикалық тиімділік әкелді. Мыңдаған сиырларға бір ғана бұқа салу қиындық туғызатындықтан, шаруа иелеріне бұрынырақта көптеп бұқа ұстау, оларды арнайы күту, бағу керек болатын. Енді жаңаша мына тәсіл арқылы оларды күтуге жұмсалатын шығын азайды. Оған қоса, бұқаларды көптеп ұстағаннан кейін қартайған бұқалардың етін өткізу де қолайсыз болатын. Жаңа тәсіл арқылы санаулы ғана бұқа ұсталатындықтан басқа еркек малдарды жас кезінде сойып етке өткізу де экономикалық пайда әкелді. Оның үстіне, бұқалардың ұрықтарын зертханада зерттеу арқылы олардың ішінен аурудан таза, етті, ең мықтылары таңдалып, ұрықтандыруға қажетті бұқалар іріктелетін болды. Сөйтіп, жоғарғы сапада мал төлдету мен мал түрлерін көбейтуде бұл тәсіл таптырмайтын мүмкіндік сыйлады.

Кейін келе-келе бұл тәсіл табиғи жолмен ұрықтана алмайтын адамдарға да қолданыла бастады. 1978 жылы Эдвардс және Стептоу атты дәрігерлер, Джон Браун, Луиз Браун атты ерлі-зайыптылардың ұрықтарын түтікшеде ұрықтандырып, оны қайтадан Луиз Браунның жатырына салады. Сөйтіп, 1978 жылы 25 тамызда Лесли Браун атты алғашқы сәби дүниеге келген.

Қолдан ұрықтандыру екі тәсіл арқылы жүзеге асады:

Қолдан іштей ұрықтандыру тәсілі. Бұл тәсілде ер кісінің спермасы алынып, әйел жатырының қолайлы жеріне қойылады.
Қолдан сырттай ұрықтандыру тәсілі. Бұл тәсіл ер кісінің спермасы мен әйелдің жұмыртқа клеткасы алынғаннан кейін оларды зертханада арнайы түтікшелерде ұрықтандырып, артынша оны әйелдің жатырына орналастыру арқылы жүзеге асады.
Осы негізгі екі тәсілге тән қолдан ұрықтандырудың алты түрі бар. Олардың екеуі ішкі ұрықтандыру тәсілі арқылы, қалған төртеуі сыртқы ұрықтандыру арқылы жүзеге асады.

Іштей ұрықтандыру тәсілі:

Біріншісі, үйленген ер кісінің ұрығы алынып, оны әйелінің жатырының ыңғайлы тұсына орналастыру арқылы жүзеге асады. Сонда барып еркектің спермасы табиғи жолмен әйелдің жұмыртқа клеткасымен ұрықтанады. Бұл еркектің спермасы өздігімен табиғи түрде әйелінің жатырына жете алмаған жағдайда қолданылады.

Екіншісі, ер кісінің спермасын өз әйелі емес, басқа бір әйелдің жатырына салу арқылы болады. Бұның әуелгіден айтарлықтай көп айырмашылығы жоқ. Айырмашылығы – ер адамның спермасы өз некелісінің жатырына емес, басқа әйелдің жатырына салынады.

Сырттай ұрықтандыру тәсілі:

Біріншісі, ерлі-зайыптылардың спермасы мен жұмыртқалары алынып, арнайы түтікшелерде ұрықтандырылғаннан кейін жұмыртқасы алынған әйелдің жатырына қайта орналастырылады. Ұрықтандырылған зигота жатырға жабысқан жағдайда өз дамуын ары қарай жалғастырады. Бұл әйелдің жұмыртқалық жолдары бітеліп қалған жағдайда қолданылады.

Екіншісі, ер адамның спермасы мен бөгде әйелдің жұмыртқасын түтікшеде ұрықтандырғаннан кейін оны әйелінің жатырына орналастыру арқылы болады. Бұл жол әйел адамның жұмыртқалығында ақау болса әрі жатыры зиготаны қабылдай алатындай сау жағдайда қолданылады.

Үшіншісі, бөгде ер-әйелдің спермасы мен жұмыртқасы түтікшеде ұрықтандырғаннан кейін оны басқа бір тұрмыстағы әйелдің жатырына салу арқылы жүзеге асады. Бұл тәсілге жатырына зигота қойылған әйелдің жұмыртқалығының жұмыс істемеуі әрі күйеуінің спермасы жарамсыз болған жағдайда жүгініледі.

Төртіншісі, ерлі-зайыптылардың спермасы мен жұмыртқа клеткалары түтікшеде ұрықтанғаннан кейін, оны жүкті болып босанып беруге келісім берген басқа бір әйелдің жатырына орналастыру арқылы болады. Яғни, суррогаттық тәсіл арқылы жүзеге асады. Босанып беруші анаға – «құрсақ ана» делінуде. Бұл жолға ерлі - зайыптылардың сперма, жұмыртқалары болғанымен, әйелдің жатыры жарамаған яки түгелдей жоқ жағдайда немесе бала көтеріп, тууды қаламаған жағдайда жүгініледі.

Қазіргі таңда әлемде жоғарыда айтылған барлық тәсілдер кеңінен қолданылуда. Қолдан ұрықтандыруды біреулер тек ақша табу мақсатында пайдаланса, енді біреулері үйленбей-ақ балалы болу үшін немесе ерлі-зайыптылардың біреуіндегі яки екеуіндегі жүкті болуға бөгет келтіретін кей ақауларға байланысты кеңінен қолдануда. Бүгінгі таңда танымал яки белгісіз адамдардың спермаларын сақтап, сосын оны қажетсінген адамдарға сататын арнайы әлемдік сперма банкалары көптеп құрылған.

Ислам ғұламалары «Рабитатул-аламил-ислам» (Әлем мұсылмандарының өзара байланысы) ұйымы ұйымдастырған фиқһ (ислам құқығы) мәжілісінің VIII кезекті отырысында жоғарыда айтылған қолдан ұрықтандырудың барлық түрлері мен жолдарын зерттеп мынандай пәтуалар шығарған:

Ерлі-зайыптылардың спермасы мен жұмыртқа клеткалары табиғи түрде ұрықтана алмаған жағдайда, оларды қолдан ұрықтандыруға шариғат рұқсат етеді. Яғни, жүкті болуға қажетті «сперма, әйелдің жұмыртқа клеткасы және жатыр» бәрі бірдей бір ерлі- зайыптылардікі болған жағдайда ғана қолдан ұрықтандыруға рұқсат. Ал бұған жоғарыда айтылған сырттай және іштей ұрықтандырудың бірінші жолдары ғана сай келеді.
Рұқсат етілген бұл жолдың өзіне де мынандай шарттар орындалуы тиіс:

Әурет жерін көрсетуге тыйым салынғандықтан, әйелдің жұмыртқасын алу немесе ұрықтанған зиготаны жатырына қайта салу істерін мүмкіндігінше сенімді мұсылман әйел дәрігер яки басқа әйел адам, әйтпесе, мұсылман ер дәрігер, ол да мүмкін болмаған жағдайда басқа кез-келген сенімді ер дәрігер атқарады. Бірақ, жанында басқа туысқандары бірге болуы керек.
Ұрықтардың ауысып, шатастырылмайтындығына нақты көз жеткізілуі керек.
Қолдан ұрықтандыру күйеуінің көзі тірісінде жасалуы керек. Өлгеннен кейін рұқсат жоқ.
Ерлі-зайыптылардың бұл іске бірдей рұқсаты болуы керек.
2. Қолдан ұрықтандырудың қалған барлық түрі шариғат бойынша – харам. Бұл жолдардың кез-келгені зинаның бір түріне жатады.[1] Өйткені, бұл тәсілдерде сперма мен жұмыртқа бірдей ерлі-зайыптыға тиесілі емес яки тиесілі болған күннің өзінде жатыр оларға еш қатысы жоқ бөтен біреудікі. Мұндай жолдар ата-тектің шатасуына, көптеген келеңсіз жайттардың етек алуына әкеп соғары сөзсіз. Аталмыш тәсілдердің ішіндегі кең тараған суррогаттық (құрсақ ана) тәсілмен балалы болуға оң көзбен қарайтын адамдар да кездесіп жатады. Алайда, оның да өзіндік қауіп-қатері мен кері нәтижелері болатындығын ескермей болмайды. Айталық, олардың кейбірі:

Батыста туылған сәбиді құрсақ ананың зигота иелеріне қайтармау оқиғасы жиі кездеседі. Расында да, ұрық басқа біреудікі болғанмен өз қанымен қоректендіріп, тоғыз ай бойы қиналып көтерген, жан алып - жан берісіп барып толғатып дүниеге әкелген бауыр еті баласын кім басқа біреуге көзі қиып бере салсын? Қайтарған күннің өзінде бұл жағдайдың ананың ішкі жан дүниесіне, психологиясына қалай әсер ететінін дүниеге сәби әкелген аналар жақсы түсінер. Ана баласын табыстағаннан кейін өмір бойы оны санасынан өшіре алмасы анық. Ғұмыр бойы рухани күйзеліске түседі. Бала мен ана арасында өзара рухани тығыз байланыс болатындығын ешкім де жоққа шығара алмайды. Себебі, жаратылысының негізгі кезеңдерін бала ананың жатырында тәмамдайды. Рухы ананың жатырында беріледі. Құранда былай делінеді:
«Ра­сын­да, біз адам­ды на­ғыз (сү­зіл­ген) бал­шық­тан* жа­рат­тық. Со­сын оны шәует­тің бір там­шы­сы күйін­де мық­ты жер­ге ор­на­лас­тыр­дық. Со­сын ол там­шы­ны ала­қа­ға (жа­быс­қақ ұрық­тан­ған клет­ка­ға) со­сын оны муд­ға­ға (бір тіс­тем ет бейнесіндегі жа­ра­ты­лыс­қа) сосын муд­ға­ны сүйек­тер­ге ай­нал­дыр­дық, со­сын сүйек­тер­ді ет­пен қап­та­дық, со­сын оны бас­қа бір жа­ра­ты­лыс жа­са­дық. Алла – ең ке­ре­мет Жа­ра­ту­шы».[2]

Құранда баланың анасы ұрығын берген әйел емес, оны дүниеге әкелген жан екені айтылады: «Oлардың аналары – оларды дүниеге әкелгендер ғана».[3] «Біз адамдарға әке-шешесіне жақсылық жасауды өсиет еттік. Анасы оны қиындықпен құрсағында көтеріп, сондай ауыртпашылықпен дүниеге әкелді...»[4]. «Әлсіреген үстіне әлсіреген күйде анасы оны көтерді»[5].

Сәби өскеннен кейін әке-шешесіне қарсы шығып, өзін тапқан құрсақ анасына қайтамын деп қиғылық салған жағдайда не болмақ?
Бұған қоса, баланың пікірімен санаспастан оны туған анасына емес, жұмыртқа иесі әйелге тапсырылуына кім рұқсат берді. Яғни, әр сәби өзін туған анасының құшағында өсуге, ақ сүтін емуге құқылы емес пе?
Құрсақ ана алдын ала берілген қаржыны қанағат тұтып, өзгесін керек етпей ішіндегі баласын әдейі түсік қып тастаса ше?
Ал баланың түр-әлпеті ұнамаса немесе дене бітімінде бір ақау кездесе қаласа, тіпті, ешбір себепсіз балаға тапсырыс берген ұрық иелері баладан бас тартқан жағдайда баланың және құрсақ ананың жағдайы қалай болмақ?
Құрсақ ана өз өмірінде бірнеше жанұяның ұрпағын туып берсе,[6] кейіннен ол балалары ержете келе бір-бірімен үйленіп жатса қалай болады? Яғни, шешелері бір аға-қарындастар бір-бірімен тұрмыс құрып жатса қалай болғаны? Олай дейтініміз, құрсақ ана бәрінің бірдей анасы емес пе?
Құрсақ ана үйленбеген қыз болған жағдайда оның тұрмысқа шықпастан жүкті болғанын көрген ел не ойлайды? Бұл бәлкім батыста ерсі болмағанмен біз секілді зинаны үлкен күнә санайтын мұсылман елдерінде өте жиіркенішті қылық.
Батыста суррогаттық ананың өз күйеуінен жүкті болып қалу жағдайы да кездесуде. Германияда бір әйел суррогаттық ана болуға келісім берген. Сөйтіп, жатырына келісілген шарт бойынша ерлі-зайыптылардың зиготасы қойылғаннан кейін аяғы ауырлайды. Алайда, уақыт өте келе оның сол зиготадан емес, өз күйеуінен жүкті боп қалғаны анықталады. Бірақ, ол алдын ала 8000 АҚШ долларын алып қойғандықтан, әлгі ерлі-зайыптыларға күйеуінен жүкті болған өз баласын табыс етуге мәжбүр болған. Кейбір адамдар өз балаларын ақшаға осылай сатуда. Міне, бұл – дінсіз, рухсыз ғылымның жетістіктері.[7]
Қазір батыста табиғи жолмен өзі босануға денсаулығы жете тұрып, әйелдің баланы кестіртіп алдыруы сәнге айналды. Себебі, толғатып, қиналып туғанша кестіріп алдыра салу әлдеқайда оңайырақ. Бірақ қиналмай әкелген баланың анасына деген құрмет-ықыласының қаншалықты болары тағы белгісіз.* Себебі, ана мен баланың арасында рухани байланыстың бар екені сөзсіз. Ол ғылыми зертханада білінетін нәрсе емес. Ананың аналығы да, қаһармандығы да оны тоғыз ай бойы қабырғасы қайыса көтеріп, қиналып босануында емес пе? Ал енді суррогаттық тәсілдің де бара-бара еріккендердің ермегіне айналмасына кім кепіл? Бала көтеріп қиналғысы келмейтін кей әйелдер баласын тауып беретін басқа біреуді жалдауды әдетке айналдыруы мүмкін ғой. Бұл – батыста кең етек алған ауру. Қазіргі күннің өзінде елімізде «Мен бала туып дене-бітімімді бұзғым келмейді», «жасым қырықта, баламды басқа біреу туып берсе... Өйткені, мен үшін жұмысым маңыздырақ» деп, орталыққа келетіндердің бар екендігін Қазақстандағы «Экомед» клиникасының бастығы Салтанат Берденқызы да айтуда.[8] Сонда әйел ана болудан қашса, күйеу бөгде еркектің ұрығын өзінің әйелінің жатырына қойылуына намыстанбаса, оны ұят деп қабылдамаса, ағасының баласын қарындасы немесе анасы тағысын тағы жақын туысқандары туып беріп жатса бұл адам баласының азғындауы емес пе?
Жоғарыдағыларға қоса, сперма мен жұмыртқаны түтікшеде ұрықтандырғаннан кейін оны үшінші бір әйелдің жатырына қою жолымен дүниеге келген баланың жаратылыс, болмыс, мінез-құлық, психология, ақыл-есінің ақаусыз болатындығына ешкімнің кепілдік бере алмасы және хақ.[9] Мұны алдағы уақыт көрсетеді. Бұл өз алдына зерттеуді қажет ететін тақырып.
Қысқасы, суррогаттық тәсілмен дүниеге бала әкелу мейлі діни тұрғысынан болсын, мейлі адамгершілік жағынан болсын құптарлық іс емес екені айқын. Ислам ғұламалары бірауыздан қолдан ұрықтандырудың бұл тәсіліне «харам» деп анық пәтуа берген.

Иә, өмірде бала сүюдің қандай бақыт екені баршаға аян. Алайда, міндетті түрде бала сүю керек екен деп шариғат тыйымдарын аттап, адамгершілікке жат қылықтарға бару дұрыс емес. Бұл тұрғыда батыстық экспериментер мен адасулар бізге үлгі бола алмайды. Батыста үйленбей-ақ балалы болуды қалайтын әйелдер арнайы құрылған сперма банкаларынан белгілі бір мөлшердегі қаражатқа қалаған адамының ұрығын сатып алып балалы бола береді. Белсіз азаматтар өз әйеліне осы сперма банкаларынан танитын яки танымайтын еркектердің ұрығын пайдалануына рұқсат етуде. Бедеу әйелдер күйеулеріне өзі мүлдем танымайтын бөтен әйелдің жұмыртқа клеткаларын қолдануына разы болуда. Керек десеңіз, шешесі қызының баласын, қызы шешесінікін, қарындасы ағасының баласын босанып беретін жайттар да кездеседі.

Бүгінде батыста құрсақ аналар мен баласыз ерлі-зайыптылар арасында бизнестік мақсатты көздеп делдалдық жасайтын мекемелердің, әйелдердің жұмыртқа клеткалары мен ер адамдардың спермаларын саудалайтын орталықтардың кең тарағандығы баршаға мәлім. Бұлардың қай-қайсысы болмасын біздің адамгершілігімізге сыйыспайтын, келер ұрпақ алдындағы адалдығымызға нұқсан келтірер жиіркенішті істер екені сөзсіз. Сұрақтың жауабын Абайдың:

Атымды адам қойған соң

Қайтіп надан болайын?!- деген даналық сөзімен тамамдап, қолдан ұрықтандыруда кездесуі мүмкін кейбір келеңсіздіктерді айта кетуді жөн көрдік:

1. Негізі түтікшелерде ұрықтандырылған бір ғана зиготаны жатырға орналастырған жағдайда, оның жатырға жабысу мүмкіншілігі 10 пайызға да жетпейді. Тек 4-5 зиготаны бірден қойған жағдайда ғана 20-30 пайызға көбеюі мүмкін. Ал әйел ағзасының айына бір ғана жұмыртқа бөліп шығара алатыны белгілі. Сондықтан дәрігерлер әйелдің бірден көп жұмыртқа бөліп шығаруы үшін оған кейбір арнайы гормондар мен дәрілер де беруде. Осындай тәсіл арқылы бір ретте он екі жұмыртқаға дейін бөліп шығартатын көрінеді. Ал мұндай дәрі арқылы мөлшерінен артық жұмыртқалардың алынуы әйелдердің денсаулығына зиян келтіруі бек мүмкін.

Бұған қоса, бірнеше зиготаны жатырына орналастырғаннан кейін кейде егіз, үш егіз, төрт егіз, бес егіз сәби пайда болып қалып жатады.[10] Ал мұндай көп баланың бір жатырда пайда болуы ананың да, баланың да денсаулығына зиянын тигізері сөзсіз. Тіпті, ана мен баланың қатар қайтыс болуына әкеліп соғуы да ғажап емес.

2. Дәрігерлер кейде ықтияттық үшін бірнеше зиготаны арнайы тәсілдермен сақтап қояды. Өйткені, ана жатырына салынған зиготалар жабыспай қалған жағдайда, осы артық ұрықтандырылған зиготалар пайдаланылады. Ал алғашқы кезде-ақ сәтті шығып, ананың құрсағына зиготалар жабысып жатса, онда қалған зиготаларды дәрігерлер не істейді?

а) Дайын тұрған бұл зигота жұмыртқалықтары істен шыққан әйелдерге қолданылуы мүмкін. Ал бұл жағдай дәрігерлерге уақыт әрі жұмыс жағынан тиімді. Бірақ, әке-шешесі мүлдем белгісіз бұл ұрықтарды басқа бір әйелге салу дінімізде – харам. Ал барлық дәрігерлердің бұл ұрықтарды бұлай қолданбайтындығына да кепілдік жоқ. Себебі, оларға бұл қай жағынан болса да тиімді. Уақыттан ұтады әрі әйелдің жұмыртқасын алу, оны басқа бір еркектің спермасымен ұрықтандыру сияқты жұмыстарды істеп әуре болмайды. Яғни, дәрігерлердің ар-ұяты білетін мәселе. Басқа бір ерлі-зайыпты қолдан бала бітіру үшін өздерінің ұрықтарын тапсыруы мүмкін. Ал дәрігерлер олардың ұрықтарын ұрықтандырып әуре болмас үшін басқа біреулерден қалған дайын зиготаларды балалы болғысы келген әйелдің жатырына сала салуы мүмкін. Тіпті кейбір күйеуі жоқ немесе күйеуінің ұрықтық қабілеті жоқ әйелдер келіп осы зиготаларды өзінің құрсағына салғызуы мүмкін. Яғни, сенің ұрпағың басқа біреудің жатырына түсіп, басқа біреуге бала болуы мүмкін. Сөйтіп, ата-тек шатасып, адамның адамдығынан айрылу қаупі бар. Барлық дәрігерлер бұған бармағанымен кейбір дәрігерлердің бұлай істемейтіндігіне ешқандай кепілдік жоқ.

ә) Зиготаларды зертханаларда одан ары қарай дамытып, оларға әр түрлі зерттеулер мен тәжірибелер өткізеді. Ал мұндай әрекеттер – адам ұрпағына жасалған үлкен қастандық. Қысқасы, кей адамдардың ұрпақтары зертханада қорлануы мүмкін.

3. Түтікшелерде ұрықтандырылған зиготаны ананың жатыры қабылдамаған жағдайда қалған зиготаны қайтадан әйелдің жатырына салады. Ал осы зиготалардың егесі ерлі-зайыптылардың біреуі немесе екеуі бірдей қайтыс болса, бұл зиготаларды дәрігерлер не істейді? Австралияда американдық бір дәулетті ерлі-зайыптылар ұшақ қазасында қайтыс болған. Кейіннен 1984 жылы Австралия соты бұл ерлі-зайыптылардың көзі тірісінде арнайы тәсілдермен сақтап қойған екі зиготаларын басқа бейтаныс екі суррогат әйелдің жатырына қойылуына рұқсат берген.

4. Қолдан бала бітіру сәбидің кемістікке, ауруға шалдығу қаупін арттырады. Неге десеңіз, табиғи жолмен ұрықтануда әлсіз сперма әйел жұмыртқасына дейін жете бермейді немесе жеткен күннің өзінде онымен ұрықтануға қабілетсіз. Ал қолдан ұрықтандыруда осындай әлсіз сперманы әйел жұмыртқасымен күштеп ұрықтандырғандықтан, одан пайда болатын балада кейбір келеңсіздіктер қылаң беруі кәдік. Қоғамдағы кемтар, ауру балалардың санын көбейтуі ықтимал.[11]

5. Тағы бір ескеретін жайт – қолдан ұрықтандырудың көптеген мәселесі дәрігерлердің ар-ожданына байланыстылығы. Мысалы, ұрықтарды шатастырып алу яки суррогаттық анаға келіскен ерлі-зайыптылардың емес, басқа бейтаныс біреулердің зиготасын сала салу, мұның бәрі дәрігерлердің ар-ожданына сеніп тапсырылатын жағдай. Ал ата-тек секілді киелі ұғымның сақталуын бақылаусыз, қадағалаусыз дәрігерлерге сеніп табыстай салу дұрыс болмаса керек.