Ондайларды қазақ "шіріген жұмыртқа" дейді
Ұлтқа қызмет ету
Қай жер екенін айтпайын, кім екенін айтпайын бір мекемеде істегенде бір басшы қазақтарға "Колхозники, вы бросайте свои ауылбайские, казахбайские замашки" деп айқайлап, кеңірдек жыртушы еді.
Өзі де қазақ және 7 атасы қалада тұрмағаны белгілі )) Десе де, сондай адам болатын. Болатын дейтінім, "ақыл-зердесіне" қазақ жері тарлық етіп, шетел асып кетті. Сөзі мен ісіне қарасаң, сол адам маған қазақ болғаны үшін өкінетін сияқты көрінетін. Ол жағы басқа тақырып, әрине.
Айтайын дегенім, өз жері мен еліне қызмет етпеген күш-қайраттың мен үшін көк тиындық құны жоқ.
Осыдан он жылдай бұрын мықты тұлға, мемлекет және қоғам қайраткері, саясаттану ғылымдарының докторы, профессор марқұм Нәубет Қалиұлымен танысып, арагідік сұхбаттасып тұру бақыты бұйырды.
Семей өңірінен екенін білетінмін. Бірде оған Ресейге кеткен ғалым, профессор әкемнің ағайын інісі туралы айтып, танитын-танымайтындығын сұрадым. Танитын болып шықты. Алайда құрметтемейтінін айтты.
"Неліктен?" деген сұрағыма: " Жақсы жігіт еді. Алайда мансап қуып, елі мен жерін тастап кетті. Өзгелердің сойылын соғып жүр. Еліне еш пайдасы жоқ. Ондайларды қазақ "шіріген жұмыртқа" дейді" деп, қысқа қайырды...
Талгат Жакиянов
Фейсбуктегі парақшасынан
