Телеарналар мен газет, сайттар да жаппай осының жетегінде кетті
Соңғы жиырма жылда қазақ ортасында бір дүниеге ат қоятын кезде шет елдің сөзін қосанжарлап жіберетін әдет шықты. Қонақ үй ме, құрылыс компаниясы ма, асхана ма – бәрібір, ағылшынның бір сөзін қыстырып қояды. Бұқар жырау тауэрс, Абылай хан плаза деп, қазақ қастерлейтін есімдерге де неше түрлі жалғау жалғанды.
Алғашында түрпі көрінген, кейін сәнге айналған соң, ел де үйреніп алды. Жаңа ашылған нәрсеңе шетелдің сөзін қоспасаң, артта қалған сияқтысың.
Қазақтың сөзі құрып қалғандай, телеарналар мен газет, сайттар да жаппай осының жетегінде кетті.
Ал, БАҚ-тың бұндайда ықпалы тым мықты.
Ешқандай саяси астарсыз алсақ, ұлттық реңкі бар ақорда, Мәжіліс, «Самұрық» деген сияқты аттар кезінде қалай жақсы таңдалды?
Бір жылдары Алматының көшелерін қазақтың жақсы-жақсы сөздерімен атайтін үрдіс болды. «Қуырдақтың көкесі» деген кафенің атына бола оған талай ел барды.
Халықаралық нарыққа шыққан компания, шетелдік туристерге арнайылап қойылған ат болса бір сәрі.
Ал, қазақтың өзіне ғана керек дүниеге, шеттің сөзі не керек?
Бұрын солай қойылып та кеткен шығар, ендігі осы үрдістің тоқтайтын кезі келмеді ме?
Болат Мүрсәлім
Фейсбуктегі парақшасынан
